Wanneer sekten evolueren naar schadelijke sekten en radicalisering ontaardt in extremisme en terrorisme
Het woord ‘sekte’ heeft in het courante taalgebruik meestal een pejoratieve bijklank. Het roept het beeld op van een fanatieke, gevaarlijke religieuze groepering die er enkel op uit is om haar leden te hersenspoelen, uit te buiten, te manipuleren en die een gevaar vormt voor de samenleving. De parlementaire onderzoekscommissie ‘sekten’, opgericht naar aanleiding van de gebeurtenissen rond de ‘Orde van de Zonnetempel’ (1996-1997), heeft deze vereenvoudigende visie echter niet overgenomen. In haar rapport maakt de onderzoekscommissie een duidelijk onderscheid tussen een sekte en een schadelijke sektarische organisatie. Dit onderscheid impliceert meteen dat niet elke sekte schadelijk is en bijgevolg ook dat niet elk sektelid een gevaar betekent voor de samenleving. Volgens het rapport is ‘de sekte op zich respectabel en vergt deze een normale toepassing van de godsdienstvrijheid en de vrijheid van vereniging, zoals die door onze grondrechte