Ariadne nr. 3 - Criminele branden

Bijna een op drie brandstichtingen is kwaadwillig. Het gaat veelal om kleine ‘onschuldige’ brandjes, zoals een vuilnisbak die vuur vat op een openbare plaats. Soms zijn die onschuldige brandjes echter een voorbode van een reeks met echt dramatische gevolgen. Een criminele brand vaststellen en onderzoeken is geen sinecure en vergt ervaren onderzoekers. Criminele branden behoren tot de moeilijkste te onderzoeken cases. Sporen worden vernietigd of vervormd door de brand en de bluswerken. Bovendien maakt een gebrek aan getuigen de onderzoekssituatie bij de opstart vaak uitzichtloos. Het komt er zodoende op aan om de sporen bij een brand juist te interpreteren. Alleen op die manier kan men de precieze oorzaak van een brand achterhalen.

Deze uitzonderlijke leidraad laat u kennismaken met de betrokken actoren. We denken hierbij aan de politie-interventiedienst, de brandweer, de technische en wetenschappelijke onderzoekscel, de gerechtelijke expert, de hondensteun, het forensisch laboratorium, de recherchedienst en het parket.

U leert:

• wat het verschil tussen een brandstichter en een pyromaan is;
• hoe een verdachte te analyseren, op te sporen en te verhoren;
• hoe de sporen bij een brand te lezen;
• hoe de monster- en inbeslagname van de sporen moet gebeuren;
• hoe de afstapping op de plaats van het delict gebeurt en wie coördineert;
• aandacht te hebben voor vijf items die van cruciaal belang zijn in het latere onderzoek;
• het verschil in aanpak bij een woning- en autobrand;
• wat de inbreng is van de branddeskundige en de brandhaarddetectiehond.

Al bovenstaande elementen zijn immers essentieel om tot voldoende en correcte bewijzen te komen die kunnen leiden tot de opheldering, vervolging, veroordeling of internering van de pyromaan of seriële brandstichter.