Innovatie(f) aanbesteden

Europa is zich zeer bewust van het nut en de noodzaak van innovatie. De Europese Unie voert sinds jaren een gemeenschappelijk beleid voor onderzoek en innovatie met als doelstelling een dynamische en concurrerende kenniseconomie tot stand te brengen. Vanuit de Europese Unie wordt er dan ook volop ingezet op innovatie, onder meer via diverse subsidieprogramma’s en door in te grijpen in de regelgeving. Van de Europese lidstaten wordt verwacht dat ze zelf grote inspanningen leveren om innovatie te bevorderen. Zo werd in de Europa 2020-strategie het streven vastgelegd dat minimaal drie procent van het bbp wordt besteed aan onderzoek en ontwikkeling.

Onder meer om bovenstaande reden heeft de Europese Unie in 2014 de regelgeving inzake overheidsopdrachten hervormd, met name om via overheidsopdrachten meer in te zetten op innovatie. Overheidsopdrachten worden dan ook expliciet beschouwd als een hulpmiddel om innovatie te bevorderen en op die manier maatschappelijke problemen aan te pakken en economische groei en welvaart te stimuleren.

Na een schets van het juridisch kader en het begrippenkader (Deel I), staan we in deze publicatie eerst stil bij de plaatsingsprocedures die gehanteerd kunnen worden, waarbij we bijzondere aandacht schenken aan het innovatiepartnerschap (Deel II). Vervolgens worden enkele aankooptechnieken en -instrumenten besproken die voor innovatieve overheidsopdrachten gebruikt kunnen worden, zoals de voorafgaande marktconsultatie en de proof of concept (Deel III). Nadien bespreken we afzonderlijk de techniek van het precommercieel inkopen, in het Engels precommercial procurement en afgekort als PCP (Deel IV). Afronden doen we met enkele slotbeschouwingen (Deel V).